Για να δούμε μέσα από τον "καθρέφτη"...

Εδώ μαζεύουμε τα κείμενα που γράψαμε στα πλαίσια της προηγούμενης δραστηριότητας που περιελάμβανε ως κεντρικό θέμα τη λέξη "καθρέφτης".

Χρήστος Κωστίδης

Σήμερα πήγαμε να δούμε με τα παιδιά, στο σινεμά, μια ταινία τρόμου.Καθώς φτάσαμε στο ταμείο, η Κατερίνα που έκοβε τα εισιτήρια, ήταν κάπως περίεργη.Μας κοίταξε με ένα βλέμμα απελπισμένο, γεμάτο απορία και μας ζήτησε βοήθεια. Είπε ότι χρειαζόταν βοήθεια.Η πόλη του Καθρέφτη. Μια ήσυχη περιοχή όπου τώρα κάτι αλήτες δημιουργούσαν φασαρία στους δρόμους και έσπαζαν όλους τους καθρέφτες προκαλώντας γρουσουζιά στους πολίτες. Η Κατερίνα είπε ότι η βασίλισσα Χιονάτη ήταν που την έστειλε για βοήθεια. Εμείς, γεμάτοι περιέργεια ξεκινήσαμε για την πόλη του Καθρέφτη. Μπήκαμε στο σινεμά ακολουθώντας την Κατερίνα και μας έβγαλε  σε ένα δωμάτιο που έλεγε "προσωπικό", εκεί έσπρωξε μια ντουλάπα και εμφανίστηκε μια χαμηλή πόρτα. Μπήκαμε σε ένα ασανσέρ που μας κατέβασε σε ένα υπόγειο, και εκεί υπήρχε η είσοδος. Μια πόρτα, όλη από καθρέφτη και γύρο-γύρο διαμάντια, η είσοδος μια ευθεία καθρέφτες που έκαναν αντανάκλαση.Μπήκαμε και τα είδωλα μας μεταμορφώθηκαν σε ήρωες από παιδικά. Φτάσαμε εκεί και βλέπαμε παντού τους αλήτες να τρέχουν και να προκαλούν ζημιές. Εκεί μας περίμεναν κάτι  στρατιώτες, που  μας οδήγησαν στο παλάτι. Είδαμε την βασίλισσα μακιγιαρισμένη στο πρόσωπο, να ποζάρει στην αντανάκλαση του καθρέφτη, και εκεί που ήταν να πάμε να πιάσουμε τα τσογλάνια..... ξύπνησα!!!

Στάθης Καρράς

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας έφηβος που μπήκε σε ένα ασανσέρ , όπως κοίταξε τον καθρέφτη του ασανσέρ και σκιάχτηκε μόλις είδε το είδωλο του , νόμιζε ότι βρισκόταν σε ταινία τρόμου γιατί είχε παραισθήσεις , συνέχισε να κοιτάω τον κάθρεφτη και είπε «καθρέφτη , καθρεφτάκι μου» σαν την χιονάτη . Στην συνέχεια μπήκε τρέχοντας στο σπίτι και πήγε στο μπάνιο για να ρίξει νερό στο πρόσωπο του και έτσι όπως κοιτούσε τον καθρέφτη ήταν σαν να είχε μεταμορφωθεί , είχε αλλάξει εντελώς το πρόσωπο του και όλα αυτά είχαν μια εξήγηση και αυτή εξήγηση είναι η εφηβεία . Ξαφνικά όπως κοιτούσε τον καθρέφτη συνειδητοποίησε ότι είχε σπάσει σε κάποιο σημείο και κατάλαβε ότι ήταν σπάσιμο από μπάλα , αμέσως φώναξε το μικρό του αδερφό και άρχισε να τον κυνηγάει σε όλο στο σπίτι με μια παντόφλα στο χέρι του , τελικά κατάφερε να τον πιάσει και του
ζήτησε εξηγήσεις , ο μικρός του αδερφός του τα εξήγησε όλα και κατάλαβε τι έγινε , είχε στεναχωρηθεί όμως γιατί άμα σπάσει καθρέφτης λένε ότι είναι 7 χρόνια γρουσουζιά . Όπως κοιτούσε αμέριμνος στο πουθενά είδε μια ηλιαχτίδα να αντανακλάται πάνω στον σπασμένο καθρέφτη . Στην συνέχεια ετοιμάστηκε και βγήκε μια βόλτα με την κοπέλα του για να ξεσκάσει απ’ αυτά που του είχαν συμβεί . Όταν έφτασε στο σπίτι της κοπέλας του, την περίμενε για αρκετή ώρα και όταν την ρώτησε άμα αργεί και αυτή του απάντησε ότι τελειώνει το μακιγιάζ της και κοιτώντας τον γυάλινο καθρέφτη ο έφηβος θυμήθηκε αυτού που του συνέβαινε πριν , κάθισε και εξήγησε στην κοπέλα του τι είχε συμβεί και αυτή του έκανε πλάκα ότι σιγά μην είδε τον καθρέφτη σαν πύλη για ένα παράλληλο σύμπαν . Αφού βάφτηκε η κοπέλα του ζήτησε να βγουν μια φωτογραφία κι έτσι και οι δύο μαζί πήραν μια πόζα και έβγαλαν μια ωραία φωτογραφία και την ανέβασαν στον διαδικτυακό ιστό.

Ελένη Ναβροζίδου

Εχθές το μεσημέρι γύρισα νωρίς στο σπίτι. Αφού μπήκα στην οικοδομή μου,  πήρα το
ασανσέρ για τον όροφο μου. Μόλις μπήκα στο σπίτι μου χαιρέτησα τους γονείς μου και έτρεξα στο δωμάτιο μου για να βάλω τις πιτζάμες μου και τις παντόφλες μου. Αμέσως μετά πήγα στο μπάνιο για να βγάλω το μακιγιάζ από το πρόσωπο μου και για να χτενίσω τα μαλλιά μου.
Καθώς κοιτούσα το είδωλο μου στον καθρέφτη ο ήλιος έκανε αντανάκλαση και ξαφνικά
μπροστά μου άνοιξε μια πύλη για έναν παράλληλο κόσμο. Δε δίστασα και πέρασα το πόδι μου μέσα από το γυαλί. Βρέθηκα σε έναν τόπο σκοτεινό και τρομακτικό. Μια πόρτα βρέθηκε μπροστά μου και μόλις την άνοιξα και μπήκα μέσα είδα πολλούς ήρωες από κλασικά παραμύθια, όπως η Χιονάτη η οποία έτρεξε και με αγκάλιασε. Σάστισα. Έφυγα μακριά της και άνοιξα μια άλλη πόρτα. Πέρασα το κατώφλι της πόρτας και είδα πως ένας καθρέφτης ήταν τοποθετημένος στο κέντρο του δωματίου. Πλησίασα τον καθρέφτη και με φόβο παρατήρησα ότι είχα μεταμορφωθεί σε κάτι τρομακτικό, που ούτε εγώ δεν ξέρω τι ήταν. Ήταν λες και βρισκόμουν σε ταινία τρόμου. Πίσω μου εμφανίστηκε μια γυναίκα μεγάλη σε ηλικία, υποθέτω.
Έπαιρνε πόζες σαν να έβγαινε selfie, αλλά δεν κρατούσε τίποτα στο χέρι της. Έκανα να φύγω όταν η μεγάλη γυναίκα πέταξε μια μπάλα και έσπασε τον καθρέφτη. ‘’ Μεγάλη γρουσουζιά ‘’ μου είπε ψιθυριστά, ενώ με πλησίαζε με αργά βήματα.
Άρχισα να τρέχω και να ουρλιάζω, ώσπου ένιωσα ένα ταρακούνημα. Άνοιξα απότομα
τα μάτια μου και άκουσα την μαμά μου να μου φωνάζει πως θα αργήσω στο σχολείο. Ήταν όλα ένα όνειρο ή μήπως όχι; 

Γιάννη Τσιούτσιος

Ο κύριος Τζόνσον, ο μεγάλος και διάσημος ντετέκτιβ, είχε αναλάβει την πιο δύσκολη υπόθεση της καριέρας του. Να πιάσει τον δολοφόνο με την παντόφλα. 

Οι έρευνες του τον είχαν οδηγήσει σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στην μέση του πουθενά όπου κάποτε ζούσε ένας άντρας με την οικογένεια του. Μόλις μπήκε μέσα άρχισε το ψάξιμο. Αφού δεν βρήκε τίποτα, παρά μόνο ένα μπαούλο που ήταν γεμάτο με ταινίες τρόμου και παιδικά όπως η χιονάτη που βρίσκονταν σκονισμένο στην άκρη πηρέ το
ασανσέρ για να ανέβει στον τελευταίο όροφο αυτού του τεραστίου σπιτιού. 

Μέσα στο ασανσέρ καθώς κοιτούσε την αντανάκλαση του προσώπου του στον καθρέπτη ένοιωσε παράξενα. Σαν κάτι να τον πνίγει. Το πρόσωπο του άρχισε μεταμορφώνεται σε νεκρό καθώς στον καθρέφτη φαίνονταν ένα σκοινί δεμένο στον λαιμό του το οποίο τον κρεμούσε. Σκιάχτηκε τόσο που έσπασε το γυαλί με τα γυμνά του χέρια. 

Ξάφνου η πόρτα άνοιξε και ο κύριος Τζόνσον πετάχτηκε τρέχοντας για να ξεφύγει. Όταν συνήλθε από το σοκ συνέχισε ξέροντας πως αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο σπίτι. Τελικά βρέθηκε στο μπάνιο όπου έβλεπε ένα ραγισμένο καθρέπτη σπασμένο από μια μπάλα που βρήκε μέσα στον νεροχύτη. 

Γύρω-γύρω του υπήρχαν ειδή μακιγιάζ όλα σε ένα συγκεκριμένο χρώμα. Το μαύρο του θανάτου. “Το γρουσούζικα αυτό μέρος σαν πύλη για έναν παράλληλο πιο σκοτεινό κόσμο είναι.” σκέφτηκε από μέσα του.  

Κοίταξε τον καθρέπτη μια τελευταία φόρα πριν φύγει. Μέσα όμως δεν είδε τον εαυτό του αλλά το είδωλο ενός άλλου άνδρα. Τα μακριά μαλλιά του σκέπαζαν το πρόσωπο του και καθόταν σε μια πόζα σαν να κοιτούσε επίμονα τον ντετέκτιβ. Κάτι κρατούσε στα χέρια του από το οποίο έσταζε αίμα. Ο κύριος Τζόνσον είχε κοκαλώσει. Ακλούθησε μια
κίνηση του χεριού του άνδρα του καθρέπτη. Πλέον δεν φαίνονταν τίποτα. 

Μετά από τρία χρονιά ο συνεταίρος του ντετέκτιβ προσπάθησε να τον βρει, διότι κανένας δεν μπορούσε να τον εντοπίσει. Ακολούθησε τα χνάρια του μέχρι εκείνο το σπίτι. Μπήκε μέσα, πήρε το ασανσέρ, ανέβηκε, πήγε στο μπάνιο και κοίταξε τον καθρέπτη. Μέσα είδε έναν άλλο άνδρα από αυτόν που είχε δει ο φίλος του πριν από τρία χρονιά. Καθόταν στην ίδια θέση, είχε την ίδια στάση και τον ίδιο σκοπό. Ήταν ο παλιός του συνέταιρος και φίλος, ο κύριος Τζόνσον.

Βαγγέλης Τσιανάκας

Η χθεσινή μέρα ήταν πολύ περίεργη. Αφού είδα μια ταινία τρόμου, η οποία έδειχνε την Χιονάτη και την μεταμόρφωση της σε τέρας που σκότωνε ανθρώπους με τις παντόφλες του, πήγα στο μπάνιο και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Καθώς έβλεπα το πρόσωπο μου στο γυαλί  και έπαιρνα πόζες ο καθρέφτης έσπασε, κάτι που θεωρείται γρουσουζιά. Ύστερα που κοίταξα να δω πως έσπασε φαινόταν σαν σπάσιμο από μπάλα. Η αντανάκλαση μου όμως ακόμα φαινόταν και έτσι συνέχισα να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. 

Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω ο καθρέφτης με τράβηξε μέσα του. Βρισκόμουν σε έναν χώρο που έμοιαζε με ασανσέρ. Όταν τελικά οι πόρτες του άνοιξαν κατάλαβα ότι αυτός ο καθρέφτης ήταν πύλη για έναν παράλληλο κόσμο γιατί είδα μπροστά μου κάποια άγνωστα πρόσωπα με πολύ μακιγιάζ. Εκεί βρήκα έναν ολόιδιο καθρέφτη με τον δικό μου και κοίταξα το είδωλο μου σε αυτόν. Συνέχισα να τον κοιτάω και είδα το τέρας που είχε μεταμορφωθεί η Χιονάτη στην ταινία να έρχεται καταπάνω μου και σκιάχτηκα. Ο καθρέφτης με τράβηξε πάλι μέσα του και ύστερα από λίγο βρέθηκα πάλι στο μπάνιο μου. Μετά πήρα τον καθρέφτη τον διέλυσα και τον πέταξα σε ένα ποτάμι.

Νίκος Ηλιάδης

Ήταν βράδυ . Είχα πάει με την οικογένειά μου επίσκεψη σε κάποιους θείους μου , τους
οποίους πρώτη φορά γνώριζα στην ζωή μου . Αυτοί  , όμως , με ήξεραν από όταν ήμουν
μικρός . Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στο σπίτι τους  . Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα ήταν ότι είχαν πολλούς καθρέφτες . Τους  χρειαζόταν η 18χρονη κόρη τους  για την δουλειά της , η οποία τυχαίνει να μου διαφεύγει .  

Αφού φάγαμε , πήγα προς το μπάνιο για να πλύνω τα χέρια μου . Τότε ήταν που άκουσα
έναν περίεργο θόρυβο . Ερχόταν από την κρεβατοκάμαρα . Πήγα να ρίξω μία ματιά, γιατί
με έτρωγε η περιέργια . Όταν άνοιξα την πόρτα , είδα τον σκύλο τους  , ο οποίος έπαιζε με  μία παντόφλα . Υπήρχαν και πολλές κούκλες , οι περρισότερες ήταν Χιονάτες . Φυσικό ήταν, εφόσον είχαν και μία μικρότερη κόρη . Βγήκα από την κρεβατοκάμαρα και πήγα στο μπάνιο . Μόλις μπήκα μέσα , είδα πως υπήρχαν πολλοί καθρφέτες . Χωρίς να δώσω σημασία, έπλυνα τα χέρια μου . Πήγα να φύγω, αλλά ένα περίεργο σημάδι στο πάτωμα τράβηξε την προσοχή μου . Στάθηκα πάνω του , και εκείνη την στιγμή , τα φώτα έκλεισαν . Άναψαν μετά από 5 δεύτερα . Βρισκόμουν , όμως , μέσα σε ένα ασανσέρ . Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι επρόκειτο για οφθαλμαπάτη . Όταν όμως άρχισε να κουνιέται το ασανσέρ , κατάλαβα , ότι δεν ονειρευόμουν . Γύρισα να κοιτάξω πίσω μου , και είδα έναν 2μετρο καθρέφτη . Φαινόταν ολόκληρο το είδωλό μου στην αντανάκλασή του . Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος , σαν να σπάει γυαλί από μπάλα . Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε γρουσουζιά . Ήλπιζα όχι δικιά μου . Μετά από λίγη ώρα , το ασανσέρ σταμάτησε . Άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε μία μεγάλη πύλη . «Πύλη προς παράλληλο κόσμο» , έλεγε . Έχοντας φτάσει εκεί που έφτασα , πήρα φόρα και πέρασα μέσα από την πύλη . Εκείνη την στιγμή , χάθηκαν όλα . Ήταν σαν να μεταμορφώθηκε ο παράλληλος κόσμος στον δικό μας . Βρέθηκα να στέκομαι και πάλι μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου … 

Και έτσι τελειώνει το τρέιλερ της καινούργιας ταινίας τρόμου/επιστημονικής φαντασίας .
Στο τέλος , οι παραγωγοί μας δείχνουν μια φωτογραφία  που βγήκε την ώρα που ποζάρουν μακιγιαρισμένοι οι ηθοποιοί για το εξώφυλλο της ταινίας.

Βασιλική Αλεξανδρίδου

Ένα βράδυ η Λίζα κάθισε με την αδερφή της να δούνε μία ταινία τρόμου. Η Λίζα όμως που φοβόταν ήθελε να δει τη Χιονάτη. Μετά από μία μικρή λογομαχία μεταξύ τους η Λίζα όπως ήταν νευριασμένη πέταξε με δύναμη μια μπάλα και έσπασε τον καθρέφτη που υπήρχε στο σαλόνι. Το δάπεδο γέμισε γυαλιά και η αδερφή της φώναξε ‘’ μεγάλη
γρουσουζιά…Μπράβο σου Λίζα!!! ‘’. Η Λίζα με το πρόσωπό της γεμάτο ιδρώτα άρχισε να μαζεύει τα γυαλιά από το πάτωμα και αφού τα έβαλε σε μια σακούλα κατέβηκε με το ασανσέρ για να τα πετάξει στον κάδο, ώστε να μην πάρει είδηση κανείς. Όταν γύρισε έβγαλε τα παπούτσια της και αφού μπήκε στο σπίτι κατευθύνθηκε προς το μπάνιο. Βρήκε την αδερφή της να μακιγιάρετε και να παίρνει διάφορες πόζες μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου και τι ρώτησε απορημένη ‘’ μα καλά γιατί βάφεσαι δεν είχαμε συμφωνήσει να δούμε ταινία μαζί??’’ και αυτή της απάντησε ‘’έτσι όπως τα έκανες , θα βγω έξω…δεν έχω όρεξη να ακούσω τις φωνές τη μαμάς για το σπασμένο καθρέφτη’’. 

Η Λίζα στεναχωρημένη γι’ αυτό που έκανε πάνω στα νεύρα της ξάπλωσε στον καναπέ και μετά από λίγα λεπτά την πήρε ο ύπνος. Στο όνειρό της λοιπόν είδε ότι βρισκόταν σε ένα ξένο σπίτι με πάρα πολλές πόρτες και λιγοστά έπιπλα. Φοβισμένη η Λίζα αλλά και συνάμα περίεργη προχώρησε στο πάνω μέρος του σπιτιού και άνοιξε μια από τις πόρτες που βρήκε μπροστά της. Το δωμάτιο που αντίκρισε ήταν γεμάτο από μαύρα πανιά που κάλυπταν κάτι πράγματα. Αφού τα πλησίασε τράβηξε με μίας όλα τα πανιά και είδε το είδωλό της μέσα σε πολλούς καθρέφτες. Για μια στιγμή σκιάχτηκε. Έφυγε γρήγορα από το δωμάτιο αυτό και μπήκε σε ένα άλλο όπου και αυτό ήταν γεμάτο καθρέφτες. Παρατήρησε από την αντανάκλαση του φωτός ένα πρόσωπο πάνω σε ένα καθρέφτη που δεν ήταν το δικό της. Το πρόσωπο αυτό μεταμορφωνόταν ασταμάτητα και ψιθύριζε ’’ Άγγιξέ με! ‘’. Η Λίζα μαγνητισμένη άγγιξε τον καθρέφτη που ήταν πάνω αυτή η μορφή και ξαφνικά άνοιξε  μία πύλη για έναν παράλληλο κόσμο με σπασμένους καθρέφτες. 

Η Λίζα ξύπνησε ιδρωμένη από αυτόν τον εφιάλτη. Πήγε μέσα και ζήτησε από την αδερφή της συγνώμη για την απότομη συμπεριφορά της και αφού της διηγήθηκε το όνειρό της ή καλύτερα τον εφιάλτη της τα γέλια έπεσαν βροχή. Αυτός ο καθρέφτης της είχε γίνει εμμονή.

Κώστας Φαλίδας

Η μικρή ητάνοιΧ ξύπνησε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Άλλη μια μέρα έπρεπε να φρεσκαριστεί και να μακιγιαριστεί, για να είναι έτοιμη για τη συνάντηση με τον θείο της.
Καθώς πλησίαζε στο μπάνιο της, με μισόκλειστα από τον ύπνο μάτια, διάβασε την πινακίδα που έγραφε "Εκτός χρήσης". Τότε θυμήθηκε. Κάποιος είχε σπάσει τους καθρέφτες. "Μα πώς;" αναρωτήθηκε. "Και πόση γρουσουζιά θα μας φέρει αυτό το σπάσιμο" συνέχισε τη σκέψη της. Τελικά, διώχνοντας τις κακές σκέψεις, αποφάσισε να κατέβει στο μπάνιο του κάτω ορόφου.
Χωρίς να αλλάξει, όπως ήταν με τις πυτζάμες και τις παντόφλες, μπήκε στο ασανσέρ. Καθώς πόζαρε, κοιτώντας την αντανάκλασή της στους καθρέφτες του ανσασέρ, ήρθε στη σκέψη της η ταινία τρόμου που είχε παρακολουθήσει πριν λίγο καιρό. Σκιάχτηκε, το μυαλό της γέμισε με τρομακτικές φιγούρες. Είδε ξαφνικά ένα είδωλο να σχηματίζεται στον καθρέφτη και με μια ανατριχίλα γύρισε να δει την πραγματική εικόνα. Με ανακούφιση διαπίστωσε ότι ήταν μόνη. Αιχμαλώτισε την καλπάζουσα φαντασία της και τότε συνειδητοποίησε κάτι που την τρόμαξε ακόμα πιο πολύ: το ανσασέρ ήταν σταματημένο.
Ξαφνικά το μέρος άρχισε να μεταμορφώνεται και να τραντάζεται. Στο πρόσωπό της ζωγραφίστηκε η απορία και ο τρόμος. Και τότε, εντελώς απροειδοποίητα, από έναν καθρέφτη εκτοξεύτηκε μια εκτυφλωτική λάμψη. "Ο καθρέφτης έγινε πύλη για έναν παράλληλο κόσμο, ναι έτσι είναι! Αν δεν φύγω, θα πεθάνω εδώ" σκέφτηκε. Όρμησε στον καθρέφτη και τότε βρέθηκε σε ένα παράξενο δάσος. Φορούσε μπότες και πανοπλία και στην πλάτη της είχε ένα σπαθί.
Προχώρησε προσεχτικά και αναπάντεχα συνάντησε τον αγαπημένο της χαρακτήρα φανταστικής λογοτεχνίας, τον Γκάνταλφ τον Λευκό (είχαν, προφανώς, προηγηθεί τα γεγονότα του Άρχοντα των δαχτυλιδιών). Αφού βγήκαν δύο selfie, τον ρώτησε πού βρισκόντουσαν και αυτός της απάντησε:
-Είσαι η Χιονάτη, σε περίπτωση που δεν σκέφτηκες να αντιστρέψεις το όνομά σου. Είσαι η εκλεκτή που θα σώσει τον κόσμο μας από την τυραννία της σκοτεινής βασίλισσας. Το μαγικό της καθρεφτάκι συνήθιζε να της λέει ότι είναι η ομορφότερη, μέχρι που έγινες δεκαέξι χρονών. Τώρα σε έφερε σε αυτόν τον κόσμο για να σε σκοτώσει. Με τη βοήθεια όμως των εφτά Νάνων θα μπορέσεις να τη σταματήσεις και να μας σώσεις.
-Ήμουν σίγουρη ότι θα συνέβαινε αυτό. Λοιπόν, Γκάνταλφ, οδήγησέ με στους Νάνους και θα κάνω αυτό που πρέπει.
Έτσι κι έγινε. Με τους συμμάχους της στο πλευρό της ξεκίνησε το ταξίδι της.
Αντιμετώπισε όλους τους κυνηγούς που έστειλε η σκοτεινή βασίλισσα. Πέρασαν χρόνια και τελικά παρά τις δυσκολίες στάθηκε απέναντι από τη σκοτεινή βασίλισσα. Η μάχη τους ήταν άγρια, επίπονη και χρονοβόρα. Τελικά η Χιονάτη/ ητάνοιΧ νίκησε. Και τότε εμφανίστηκε ξανά η ίδια λάμψη που είχε δει πριν χρόνια. Αποχαιρέτησε τους εφτά Νάνους και τον Γκάνταλφ, τους ευχαρίστησε και έφυγε.
Άνοιξε αργά τα μάτια της και κοίταξε γύρω της. Μονολόγησε: "Δεν θα ξαναμπώ ποτέ σε ασανσέρ".